donderdag 16 mei 2019

GWP Berlijn: Berlin tut gut!

Zondag 5 mei 2019. Het is vroeg in de ochtend als bijna 120 leerlingen samenstromen aan de Molenlei in Mortsel. Ze hebben maar één doel: Berlijn ontdekken en vooral beleven. De rit is lang, maar het gaat vooruit. Rond 17u bereiken we het centrum van Berlijn. Het voelt wat fris die avond, maar om 18u45 staat de eerste groep klaar voor een bezoek aan de Reichstag, het Parlement van de Duitse hoofdstad. Boven in de koepel krijgen onze leerlingen al een eerste zicht op de belangrijkste gebouwen. Foto’s en selfies worden genomen, vriendschappen gesloten...

De volgende dagen wachten nog bezoeken aan de Stasigevangenis, Charlottenburg, concentratiekamp Sacksenhausen, Wannsee, Ceciliënhof in Potsdam, het Olympisch stadion, de vele gezellige wijken en natuurlijk een wandeling langs Unter der Linden en de Muur.

Tussen 1961 en 1989  is de stad verdeeld, gescheiden door een schutting. Onze leerlingen ontdekken dat het bijna onmogelijk is om de Muur over te steken. Het ‘arbeidersparadijs’ met hamers en sikkels, waar Marx en Engels nog op een voetstuk staan, sterft in 1989 een zachte dood. Aan de muur staan duizenden mensen die de oversteek willen maken naar het Westen. Niemand rouwt om wat ooit de DDR was. Of toch? In het stasimuseum vertelt de gids dat er nog bewakers van vroeger wonen, achter de gevangenis, die regelmatig bezoekers lastig vallen met beweringen dat het toch niet zo erg was in de DDR. Vandaag is er nog weinig te merken van de verschillen tussen Oost- en West-Berlijn.

In Potsdam bezoeken we het huis van de Wannsee Conferentie. Heel wat leerlingen worden even heel stil wanneer de gids vertelt dat de beslissing tot vernietigen van alle Joden op een drafje wordt afgewerkt. In Ceciliënhof mogen onze laatstejaars even aanschuiven aan de conferentietafel van Potsdam. Hier worden de beslissingen genomen die een enorme weerslag hebben op Europa en de wereld. In 1947 spreekt Winston Churchill van het Ijzeren Gordijn dat vanaf dan West- en Oost-Europa verdeeld. De Koude Oorlog is een feit en zal duren tot 1989.

Op de laatste dag bezoeken we nog het Olympiastadion van Berlijn. In 1936 is het de trots van Adolf Hitler, die aan de wereld wil tonen hoe sterk Duitsland wel is. Het is ook de thuisbasis van Hertha Berlin en de plaats waar vele rockconcerten plaatsvinden. 

De eindejaarsreis wordt afgesloten in de Matrix, een danstempel onder de Warschauer Strasse, waar onze leerlingen zich nog even mogen uitleven….

Als ik op vrijdagmorgen achteruitkijk in de autocar zie ik allemaal slapende gezichten, maar de glimlach die we krijgen bij het afscheid vrijdagavond in Mortsel spreekt boekdelen: Berlijn heeft hen geïnspireerd. Berlin tut gut!

Henk Joppen





woensdag 15 mei 2019

Ontmoetingen met vluchtelingen

In het kader van het vak 'samenleven' ontvingen onze leerlingen van 5 humane wetenschappen cursisten van de de cursus Nederlands voor anderstaligen van het CVO Encora in Antwerpen. 

Het werd een fijne ontmoeting met mensen uit alle hoeken van de wereld, vaak op zoek naar een match met onze samenleving. Ervaringen werden uitgewisseld. Gesprekken in het Nederlands! over hobby's, vooroordelen, verlangens en vooral over hoe deze mensen een plaats zoeken in onze samenleving. 

Het was voor onze jonge humane wetenschappers een unieke ervaring.




woensdag 8 mei 2019

GWP5 - Excursie Westhoek

Vanuit de hoogte kijkt Albert I naar de bus vijfdejaars die aan zijn monument is gestopt. Het is frisjes in Nieuwpoort en niet iedereen heeft evenveel zin om op de stenen trappen plaats te nemen voor een groepsfoto. 


Honderd en vijf jaar terug in de tijd gaan we, naar het begin van de 'Grote Oorlog'. Meneer Zonnekeyn frist het geheugen van zijn leerlingen op: "Hoe begon dat ook alweer"? 


Even later zijn de gidsen er, de 'éminence grise' van onze school, gepensioneerde leerkrachten die zich helemaal hebben ingegraven in de modder van de Eerste Wereldoorlog en er de leerlingen deze maandag 6 en dinsdag 7 mei wat meer over komen vertellen. 


We verzamelen met meneer Meyers aan de Ganzepoot, de sluizen die een cruciale rol speelden om de Duitse troepen te stoppen toen ze België binnenvielen. Met groeiend enthousiasme vertelt hij over de moedige sluiswachters en de risico's die ook gewone mensen liepen om de velden blank te zetten.


De bus brengt ons vervolgens naar Kaaskerke, waar we de reconstructie van de dodengang bezoeken. Modder, kou, ongedierte en kruisvuur: wat een verschrikking moet het zijn geweest!




We lunchen in de schaduw van Paxpoort en Ijzertoren om vervolgens naar drie belangrijke kerkhoven te rijden: Vladslo, met de prachtige beelden van Käthe Kollwitz, Houthulst, waar één van de leerlingen het graf van haar overgrootvader vond, en natuurlijk ook het indrukwekkende Tyne Cot. 



Dat niet alle gesneuvelden zijn teruggevonden, daar herinnert de monumentale Menenpoort in Ieper aan. De gidsen leggen uit hoe het gebouw er is gekomen, voor we een hapje gaan eten. 


Stipt om acht uur staan we er terug voor de Last Post, de dagelijkse herdenking die heel wat kijklustigen trekt. Stilaan wordt het tijd om weer naar Mortsel af te zakken, diep onder de indruk van alles wat we hebben gezien...

Sportdag 5es in de Lilse Bergen

Kayaken, waterfietsen, beach volley en voetbal... De grijze wolken boven de Lilse Bergen leken ons ermee uit te lachen. Een ochtend lang lukte het om ze te negeren en de proeven van de Trophy tot een goed einde te brengen. Na de middag scheurden de regenpakketjes open en drukten de buien de pret. 


De eerste opdracht was heel rustig, een soort tangramspel waarbij de twee ploegen zo snel mogelijk de verschillende schaduwfiguren moesten vormen. Daarna volgden een draagberrie-race, een bierbakkenstapelwedstrijd, zakspringen, touwtrekken en een geavanceerde vorm van zandkastelen bouwen. Spelregels kregen een creatieve invulling, medespelers werden aangevuurd.


Andere groepen waagden zich intussen op tonnen of in en op het water. Sommigen bibberden bij het idee alleen. 


De watertrophy 's namiddags leek een slag in het water te worden, maar dat was buiten de leerlingen gerekend. Enkele dapperen stapten in de kayak en moedigden zo weer anderen aan. Bij het waterfietsen zat de hele groep op het water. 


Genieten, daar heb je niet altijd de zon voor nodig...