Op het rek staat hij naast Marnix en Koen, maar in het echte leven heet Elvis Peeters anders. Toen Presley stierf en alleen Costello nog overbleef, claimde de schrijver de 'vacante' Elvis. Hij maakte punksongs en gedichten. Samen met zijn vrouw schrijft hij ook romans.
Onze zesdejaars lazen stukken 'Wij' en dachten er het hunne over. Was er iets mis met de auteur of is er iets mis met de samenleving? We hoorden dat 90% van het boek uit de krant komt. Van de bizarre beginscène op de brug was de auteur zelf getuige.
De auteur begon en eindigde zijn lezing met een fragment. Meneer Vandenberghe en de zesdejaars stelden heel wat vragen: waar de inspiratie vandaan komt, hoe maatschappelijk relevant de romans nog altijd zijn, hoe je je inleeft in een zeventienjarige.
Tussendoor kregen we fragmenten te zien uit Peeters' carrière als bevlogen frontman bij Aroma di Amore en uit andere performances.
Wat de zesdejaars er uiteindelijk van vonden? De meningen zijn verdeeld. Enkelen slagen er niet in de auteur en de verteller uit elkaar te houden, anderen genieten van zijn schrijfstijl. Misschien kijken ze al uit naar het nieuwste werk, waarin dieren allerlei menselijks doen, zonder daarbij hun dierlijke eigenschappen te verliezen? Hoe merkwaardig ook, de interesse is gewekt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten