Een ooievaar streek naast ons neer toen we verzamelden aan de geïmproviseerde ontvangstplaats. Het Zwin is namelijk volop bezig het bezoekerscentrum te renoveren. Drie enthousiaste gidsen stonden paraat om ons door het gebied van slikken en schorren te loodsen. Af en toe onderbraken ze abrupt hun verhaal omdat een vogel -een veldleeuwerik, een scholekster- voorbij kwam vliegen.
Wij ploeterden door het slijk en het zand en leerden intussen over de impact van de getijden op het gebied en de planten die zich leerden aanpassen aan de vijandige zoute omgeving. Eén soort kon je zelfs opeten, illustreerde de gids, maar je moest wel opletten dat je dan het juiste blad in je mond stopte.
Tussen de gebroken schelpen zochten we naar prehistorische haaientanden, maar we vonden alleen een brokje vuursteen, enkele fossiele schelpen en veel scherven.
Na de middag bezochten we Seafront in Zeebrugge, waar vooral de duikboot Foxtrot tot de verbeelding sprak. Claustrofobische leerlingen hadden we gelukkig niet bij ons, want veel ruimte was er niet, hoewel de bemanning kon oplopen tot vijftig à zeventig personen.
De prachtige zonsondergang bewonderden we vanop het strand van Blankenberge. Langs de vuurtoren en langs de haven keerden we terug naar de jeugdherberg.
Dit zijn enkele foto's van de vijfdes die donderdag het Zwin en Seafront bezochten:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten