Zegt de naam Majid Matrood u niets? Ook voor onze leerlingen van het zesde jaar was deze Belgisch-Iraakse auteur tot voor kort een nobele onbekende. Onder hte Saddamregime werd hij voor de keuze gesteld: vechten in de oorlog of de gevangenis in. Dat hij gedichten en kortverhalen tegen diezelfde oorlog met Iran schreef, hielp hem uiteraard niet. Majid koos consequent voor opsluiting, want andere mensen doden is voor hem geen optie.
De minzame man die in de mediatheek over zijn leven en werk komt vertellen staat wat in contrast met de slag in het gezicht die de gelezen gedichten voor veel leerlingen waren. Vrijblijvend was het immers nooit. Zijn gedicht over de buurman gaat over de burgeroorlog die uitbrak na de val van Saddam Hoessein. Hij stelde bovendien de leerlingen voor de keuze die hij zelf moest maken: voor dertien jaar de gevangenis in, of liever naar het slagveld?
De schrijver las enkele van zijn gedichten in het Arabisch voor en legde uit hoe, anders dan in de hedendaagse westerse literatuur, het metrum in poëzie een belangrijke rol speelt. Wel speelt ook bij hem de invloed van het hectische ritme van de drukte van vandaag.
Majid weet waarover hij spreekt: wil hij kunnen schrijven, dan moet hij 's avonds enkele uren minder slapen en stelt hij het met niet veel meer dan drie uur per nacht.
Over de aandacht van de leerlingen was hij lovend. Terecht, want iedereen hing aan zijn lippen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten