Ars Amatoria, de kunst van het beminnen

"Ovidius oud? Vergeet het!" Dat dacht ik toen ik op de boekenbeurs langs het boek 'Eerste hulp bij dating' liep. Het is geschreven door Annelien Coorevits en Wim De Valck, maar tweeduizend jaar geleden was Publius Ovidius Naso hen al voor. Zijn handboek voor de liefde heette de 'Ars Amatoria', de kunst van het beminnen. Onze Latijnse klassen gingen naar de toneelvoorstelling. 

"Op vrijdag 8 november trokken we met de tweede en derde graad Latijn naar Antwerpen. Daar bevindt zich het Theater aan de Stroom waar we de voorstelling ‘Ars Amatoria’ van de beroemde dichter Ovidius bijwoonden. Het is een handboek in de verleidingskunst dat luchtig en humoristisch werd gebracht. 

Ik vond het een leuke voorstelling omdat het goed geacteerd was en ik hier en daar ook wel wat heb opgestoken. Bovendien was de speelduur perfect voor mij. 

Wat me opviel was de intonatie en lichaamstaal van Ron Cornet. Ondanks dat er enorm veel tijd, werk en toewijding in het voorbereiden van zo een stuk kruipt, kwam het zeer natuurlijk over. Alles dat hij zei en deed paste bij het moment. 

Ook de gitarist heeft volgens mij zijn taak met succes volbracht. Ik vond hem grappig door de manier waarop hij inging op bepaalde uitspraken van Ovidius. 

Ik heb erg genoten van deze voormiddag en zou het zeker nog eens willen doen!"

Caroline De Foer uit 6 Latijn-moderne talen

Ook Dalia was onder de indruk:

"Ovidius heeft de liefde op een eerder nuchtere manier benaderd en een stuk geschreven dat qua vorm te vergelijken is met een kookboek. Het is bewonderenswaardig dat deze auteur de moed heeft kunnen opbrengen om een dergelijk delicaat thema te beschrijven. Liefde is iets dat altijd actueel blijft en de een heeft al wat meer raad nodig dan de ander. Daarom is Ovidius’ opus zo bijzonder en tijdloos. Hij meldt enkele belangrijke wijsheden, zoals bijvoorbeeld dat men respect voor zichzelf en voor anderen in de liefde moet hebben.

Dat maakt het natuurlijk niet makkelijk voor de acteur en de muzikant, maar zij hebben dit op een zeer professionele wijze opgelost. Ron Cornet heeft een prachtige en overtuigende interpretatie van Ovidius gebracht, die uitstekend ondersteund werd door de muzikale omkadering van Jan Moonen. Decor en kledij zijn bewust eenvoudig gehouden en een iets mysterieuzere en warmere belichting heeft voor de juiste sfeer gezorgd. 

Het deel dat mij het meest heeft aangesproken, was toen gezichtsverzorging en maquillage bij de vrouw behandeld werd, omdat dit toch wel een thema is waarmee elke vrouw zeker dagelijks geconfronteerd wordt. Wat mij minder beviel was het deel waarin Ron Cornet een condoom te boven haalde. Dat paste volgens mij niet bij de rest van het stuk.

Naar mijn mening moet een boek of toneelstuk eindigen met een besluit of een ontknoping. Dit stuk eindigde weliswaar met uitsluitend een aanbeveling voor vrouwen, maar volgens mij niet de meest relevante. Ik vond het een geslaagde educatieve voorstelling die ik aan vrienden van minimum 16 jaar zou aanraden."