Grootouders praten graag over vroeger, over de Tweede Wereldoorlog, over hun jeugdjaren die zo anders waren dan hoe jongeren vandaag opgroeien. Sommigen beleefden hun prille jaren in die moeilijke tijd. Anderen gingen toen werken en stichtten een gezin. Met het ouder worden willen ze hun diepste herinneringen ophalen. Toch luisteren wij niet altijd naar die persoonlijke verhalen. Ze moeten het afleggen tegen de grote geschiedenis van oorlog en dreigen vandaag geluidsloos te verdwijnen.
Merkwaardig genoeg is de jonge generatie van vandaag een nieuw soort luisteraars. Jongeren die zeer geboeid zijn in de oorlogsbelevenissen van hun grootouders. Ze luisteren liever naar hun grootouders dan naar hun eigen vader of moeder. Ze hebben niet de neiging het verhaal te onderbreken met eigen herinneringen over een bekende, de bakker of 'tante nonneke'. Zij schrikken niet wanneer iemand over een 'zwarte' spreekt. Deze nieuwe luisteraars kennen minder taboes en geven minder snel een oordeel. Daardoor laten ze de echte verhalen beter tot hun recht komen.
In samenwerking met de VZW Geheugen Collectief starten we het project op vanaf januari. In 3 workshops zal historicus en onderzoeker Pieter Serrien onze leerlingen voorbereiden en interviewtechnieken bijbrengen. Daarna trekken onze leerlingen zelf op pad, maken ze afspraken met hun getuige, nemen het interview af en schrijven het uit.
Het project wordt afgesloten met een kringgesprek waarin leerkrachten en leerlingen hun ervaringen delen. De beste interviews zullen gepubliceerd worden op de website van de vzw.
Henk Joppen
