vrijdag 30 januari 2015

Propere school

Af en toe gebeurt het weer. Dan slingeren flesjes en papiertjes over de speelplaats en zijn er nog maar weinig mensen die ernaar omkijken. Gelukkig zijn er af en toe mensen die aan de alarmbel trekken en hun verantwoordelijkheid opnemen. 

Vorige dinsdag hielden de leerlingen van klassen 130a, 132a en 330 een grote opruimactie met de mensen van het secretariaat. Hopelijk gaan andere leerlingen inzien dat die drie klassen het niet elke keer van hen zullen overnemen en werkt binnenkort iedereen aan een propere school.

dinsdag 27 januari 2015

Workshop prehistorie

De leerlingen van het eerste jaar werden terug in de tijd gekatapulteerd en belandden zomaar in de prehistorie. Gelukkig stond daar een uiterst bekwame gids klaar. Enkele eerstejaars doen hun enthousiaste verhaal uit de dierenvellen: 



"Op 7 januari kwam Sven, een archeoloog. Hij verscheen in een geweldige outfit met een fantastisch decor en leerde ons hoe je kan overleven in de prehistorie door vuur te maken met een tondelzwam, of wonden te ontsmetten met urine of houtskool.  



Na 50 minuten gingen we speerwerpen. Ons doel waren knuffels. Daarna mochten we vuursteen kapot maken met een hamer. Een hamer? Neen, met een steen van graniet mochten we stukken van de vuursteen kloppen. Deze stukken werden dan gebruikt voor speerpunten, punten van een pijl en boog. Het was een leuke dag."
Diyetlua Kilapi uit klas 130A




"Ik vond de workshop vooral leuk door het thema. Sven, de archeoloog, legde de dingen op een aangename manier uit. Het speerwerpen vond ik minder, omdat het zo koud was. Op het einde mochten we zelf speerpunten kappen. Dat vond ik het beste."
Sterre Rombouts uit klas 130A


Workshop Ambiorix

Een teletijdmachine hebben we nog altijd niet, maar met archeoloog Sven leek het niettemin alsof de leerlingen van het tweede jaar waren teruggeplaatst in de tijd. Hun workshop was volledig opgebouwd rond de fascinerende figuur van Ambiorix. 

Enkele leerlingen doen zelf het verhaal:


"Sven heeft ons meegenomen naar het jaar 54 v.C., toen de Galliërs en de Romeinen oorlog voerden. Zelf hebben we ook gevochten: op de speelplaats, met tennisballen. Net als de Galliërs hebben we juwelen gemaakt, niet van goud, maar van messin. 


Hij liet ons ook proeven van zijn speciaal bier. Het recept is heel simpel: appelsap met honing op een warme plaats zetten, zodat het kan gisten. Zo komt de alcohol in het bier."
Emma Pauwels 241B


"Met onze geweldige school hebben wij de workshop "Ambiorix" gedaan.  Toen we de klas binnen kwamen was de klas versierd met allemaal spullen uit de klassieke oudheid.

Sven vertelde ons over wat we die dag gingen leren. We kregen vier opdrachten, de leukste was dat de ene helft zich moest verkleden als Galliërs, de andere als Romeinen. 


De grootste leerlingen werden als Galliërs gekozen en geschminkt. Iedereen kreeg een schild. De kleinere leerlingen kregen een tunica aan en kregen gevechtstraining over de 'schildpadformatie'. We gingen naar de speelplaats en deden een tennisballengevecht. We leerden ook hoe we sierraden moesten maken met gouddraad.  


De workshop was fantastisch! We hebben veel bijgeleerd en Sven heeft alles heel goed uitgelegd. We hopen dat we volgend jaar nog een workshop krijgen. 

Het was heel leerrijk en een ervaring om nooit te vergeten."
Chaimae en Milena uit klas 245A

zaterdag 24 januari 2015

Wereldspeler onder een dak met vetplantjes

Toen nog bijna niemand iets had gehoord over broeikasgassen en de opwarming van de aarde, startte in Malle een bedrijfje met het maken van revolutionaire schoonmaakproducten. Heel wat jaren later is Ecover een van de grootsten in zijn marktsegment. Reden genoeg om er met de leerlingen economie van het vijfde jaar op bezoek te gaan.


Duurzaamheid is een modewoord geworden, maar in Malle proberen ze elke stap in het proces zo te ontwerpen dat de impact op het leven en de aarde minimaal blijft. Voorbeelden te over: een groendak met vetplanten isoleert tegen warmte en kou, een deel van de verpakkingen wordt gemaakt van suikerriet, transport wordt tot een minimum beperkt. Volmaakt is dat uiteraard nog niet, maar de intentie is er. Dat duurzaam ondernemen was meteen ook het belangrijkste aandachtspunt tijdens het bedrijfsbezoek.


Of veel van de aanwezige vijfdejaars nu zelf aan het afwassen of het poetsen gaan, durf ik betwijfelen, maar met het proefzakje dat ze achteraf allemaal kregen, zullen ze het zeker op een milieuvriendelijkere manier kunnen doen.


vrijdag 23 januari 2015

Wanneer een kat een tijger wordt: veilig in het verkeer.

Wanneer de laadruimte van de bus donderdagvoormiddag wordt opengetrokken, moeten er voor één keer geen koffers in. De vijfentwintig derdejaars die zich rond de mobibus op het stadsplein verzameld hebben, krijgen een korte videoquiz voorgeschoteld. 



Samen moeten ze het antwoord vinden op telkens dezelfde vraag: "Kan dat of kan dat niet?" Kun je alcoholcontroles omzeilen door snel iets te eten, iets anders te drinken, iets in te nemen? Neen, dus. Klopt het dat een kat op de achterbank die bij het remmen naar voor wordt geslingerd het gewicht zal krijgen van een volwassen tijger? Het zal in elk geval zo aanvoelen.




Het verkeer eist nog altijd dagelijks slachtoffers. De grootste gevaren: alcohol, overdreven snelheid en een geringe zichtbaarheid. Vooral over dat laatste kregen de leerlingen wat meer uitleg. Op het scherm werd het pijnlijk duidelijk hoe groot de 'dode hoek' bij bussen en vrachtwagens is. Spiegels lossen veel op, maar niet alles. Eén van de leerlingen mocht zelf achter het stuur plaatsnemen om te ervaren hoe moeilijk het is om iedereen te zien. Met een camera, een donkere ruimte en wat fluohesjes kregen de leerlingen ook een idee van hun zichtbaarheid in het donker.





Vandaag heeft de mobibus iets te vieren. We houden de kranten in de gaten, want voor één keer verwachten we goed nieuws over verkeersveiligheid. Voor de leerlingen van het derde jaar was het bezoek aan deze zestientonner in elk geval een boeiende 'eye-opener'.



P.S. Jawel, leerlingen van onze school brachten het totale aantal bezoekers van de Mobibus op 350000. Voor de gelegenheid mochten ze op de foto met de burgemeester en verscheen hun foto in de krant.

woensdag 21 januari 2015

Thee en zoet gebak

Warme thee en zoet gebak, dat kun je in deze koude dagen best gebruiken. Enkele leerlingen van het zesde jaar economie grijpen dan ook de gelegenheid om wat reclame te maken voor hun studentenbedrijf:

"Allereerst wenst het Studentenbedrijf Ladies@theKAM jullie een gelukkig nieuwjaar. Tijdens deze koude wintertijden staan de Ladies op donderdag 29 januari tijdens de middagpauze graag klaar om jullie te verwarmen met een lekker glaasje muntthee op Marokkaanse wijze en met verschillende overheerlijke gebakjes.

Wie wil genieten van dit lekkere aanbod kan de bestelbon, met gepast geld, vanaf vandaag in onze doos op het leerlingensecretariaat deponeren. Op die manier kunnen wij zorgen voor een efficiënte service. De leerkrachten kunnen hun bestellingen tijdens de middagpauze aan de lerarenkamer ophalen, de leerlingen aan het winkeltje.

We hopen jullie dan te zien!
Groetjes

Het Ladies@theKAM-team
Laila El Hajjouti, Widad Yachou en Angela Bosnjak uit 6 economie-talen."                                                                                                                                                                                                           

Koekensoorten:
 amandelkoeken
 dadelkoeken
 jamkoeken
 kokoskoeken

maankoeken








Gesponsord door Bakkerij Zahnoun 

dinsdag 20 januari 2015

All Blacks

De laatste honderd dagen zitten eraan te komen. Dat is het sein voor de zesdejaars om hun kleerkast ondersteboven te keren. 

Maandag was de dresscode zwart, iets wat onbedoeld paste in de lessen over Australië en Nieuw-Zeeland. 



Dinsdag was er meer kleur te zien. Van de roaring twenties tot de hippy sixties over New Wave (of was het New Age, meneer?) en disco tot hardrock: alle jongerenculturen van de voorbije eeuw kwamen aan bod.



dinsdag 13 januari 2015

Ondergedompeld in menselijke wreedheid

Een ijzige wind beukt maandag 12 januari op ons in wanneer we het Fort van Breendonk binnenstappen. Iedereen duikt een beetje weg in zijn jas of sjaal. Iemand onderdrukt een geeuw. 



Wegduiken of geeuwen was er niet bij voor wie hier ondergebracht werd tijdens de Duitse bezetting in de jaren veertig. Wie niet meteen uitvoerde wat er gebulderd werd, kreeg een slag, een stoot of een trap en werd de huid vol gescholden. Niet af en toe eens, maar dag in dag uit, maanden aan een stuk. 'Stuk' is ook het woord waarmee de nieuwkomers telkens werden benoemd: 'vier stuks afgeleverd'. 




Zaal na zaal, binnenplaats na binnenplaats krijgen de zesdejaars meer inkijk in de wrede, onmenselijke en ontmenselijkende praktijken die in dit fort plaatsvonden: de folteringen, de slavenarbeid, de honger, de vernederingen. De hoofdbedoeling: mensen kraken, zowel fysiek als psychisch.




Wanneer de gids ons na een rondleiding van twee uur weer de vrijheid in stuurt, ademen we opgelucht wat verse zuurstof in, stappen de bus weer op en rijden naar Mechelen.


Het lot van de gevangenen in Breendonk was hard, maar de bedoeling die de nazi's met de Dossinkazerne hadden overtrof het nog in gruwel: niets minder dan de volledige uitroeiing van een ras. Zes miljoen joden werden de dood in gejaagd. 


In Mechelen probeerden de gidsen ons aan het verstand te brengen hoe zoiets mogelijk was: door mensen uit te sluiten, te stigmatiseren, te isoleren en stap voor stap te werken. Het gebeurde zo geleidelijk en zo slinks dat veel mensen zich aanvankelijk zelf kwamen aanbieden.



Met foto's, getuigenissen en achtergrondinformatie kregen we een beeld van wat er gebeurde, maar elke verdieping ('Massa', 'Angst') legde ook de link met recentere gebeurtenissen: de genocide in Rwanda, de apartheid in Zuid-Afrika, het racisme in de Verenigde Staten.


Als één ding duidelijk is na deze excursie, dan wel dit: dat stigmatisering en discriminatie afschuwelijke mechanismen zijn die vreselijke gevolgen kunnen hebben, maar dat het mogelijk is je ertegen te verzetten, als groep of als individu.