vrijdag 22 november 2013

Zes humane wetenschappen op uitstap naar het Justitiepaleis


Op 19 november gingen ook de klassen van het zesde jaar humane wetenschappen naar het Justitiepaleis. Sam Ryckx schreef volgend verslag:

"We spraken om 9 uur af aan de ingang, bovenaan de trappen van waarop je een prachtig zicht op Antwerpen had. We werden naar binnen geleid door een substituut-procureur des Konings. Hij nam ons mee naar een lokaal diep in de krochten van het justitiepaleis, bij de arbeidsrechtbank. Daar kregen we wat uitleg over de indeling van ons justitioneel systeem en de verschillende soorten rechtbanken.


Na de uitleg gingen we naar boven om enkele casussen bij te wonen. De eerste zaak was meteen nogal een speciaal geval. Er kwam een man binnen die duidelijk onder invloed was, of zoals de procureur het omschreef, 'zo stoned als een garnaal'. Hij had in een ondergrondse parking enkele autoruiten ingeslagen om de spullen die erin lagen te stelen. Deze zaak werd, net zoals alle andere, uitgesteld.

Er volgden nog een paar zaken over het ineenslaan van een controleur van De Lijn, geld stelen uit een geldautomaat, een kopstoot geven aan een vriendin en het stelen van een handtas. Bij enkele van die zaken werd er iemand onder politiebegeleiding en met handboeien aan door een aparte deur binnengeleid, best wel indrukwekkend.


Daarna gingen we weer naar ons lokaaltje waar de zaken werden besproken door ons, de procureur en nog een dame. Toen dat afgelopen was, kregen we drie kwartier pauze. We zijn met enkele vrienden en meneer Cooremans naar een Turkse snackbar in de Brederodestraat geweest, Pita Yagmur, de geboorteplaats van het bekende gerecht 'Kapsalon'.

Na de middag verzamelden we weer aan het justitiepaleis en werden we in het lokaaltje ingelicht over de opdracht die we zouden moeten uitvoeren: een rechtszaak naspelen. Iedereen kreeg een bundeltje met de rol die hij of zij zou moeten uitvoeren. Ikzelf was de advocaat van de burgerlijke partij: een tiener die het slachtoffer is geworden van een beroving, een pak slaag heeft gekregen en bedreigd is met een aansteker. De zaak werd bepleit in het voordeel van de burgerlijke partij en het slachtoffer kreeg een fikse schadevergoeding.


Al bij al was het een zeer leuke en leerrijke uitstap, wat er samen met het feit dat we een dag geen school hadden, een aangename dag van maakte. Veel dank aan meneer Joppen om dit te organiseren.

zaterdag 16 november 2013

RECHT- vaardig

25 oktober 2013. 
23 leerlingen economie, 2 leerkrachten, 1 dag in het Justitiepaleis.

Een vaste waarde in het lesprogramma economie van de derde graad is het dagprogramma ‘Recht-vaardig’, gefinancierd door de Hoge Raad voor Justitie en georganiseerd door Belvue Brussel in het Justitiepaleis van Antwerpen.



Een medewerker van Belvue wachtte ons op, geflankeerd door een substituut-procureur, in ons geval de procureur van Jeugdzaken die ook woordvoeder voor de rechtbank is. Na twee weken infofiches verwerken over Recht en Wetgeving, gebaseerd op waargebeurde casussen, stonden de 23 economisten van het vijfde jaar klaar in de hal van het majestueuze Justitiepaleis van Antwerpen. Ontsnappen kon niet meer, pas tegen halfvier ademden we weer “frisse” lucht. 



Op die vrijdagochtend net voor de vakantie kregen we eerst een korte inleiding en kennis-check door de beroepsmagistraat. “Ja, mevrouw, uw leerlingen zijn echt wel goed voorbereid.” Daarna stapten we naar de eerste rechtszaal met 3 rechters, 3 beklaagden, van boeien ontdaan, 3 advocaten, 3 politieagenten en maar 1 procureur (de 2de zat bij ons in de zaal en gaf toelichting). We leerden de ingewikkelde technische details van de zeer belangrijke Drugswet. Een klein detail: de rechters waren allemaal pittige dames. Hier viel niet te sollen met de wet!



Lekker opgewarmd, na verschillende variaties (met advocaat, zonder advocaat, met tolk, met maar 1 rechter, in dit geval een zeer beminnelijk man) en na toch wel de onderkant van onze maatschappij te hebben zien verschijnen, kregen we een bijkomende inforonde in “onze” zaal over wat er zich allemaal voor onze neus had afgespeeld. Je hebt veel kennis nodig om als procureur onze maatschappij te beschermen, zoveel was duidelijk!



In de namiddag was het tijd voor de toga’s, onze “eigen” rechtszaal en dan “spelen” maar... Beginnen deden we met een werkperiode waarbij elke leerling zich in een rol (advocaat, procureur, voorzitter van de rechtbank, slachtoffer, beklaagde) kon inwerken en voorbereiden. Niet zo evident allemaal, want zijn de rechten van de verdediging niet geschonden?



In de publieke rechtszaken is fotograferen verboden, maar onze enscenering mocht wel vastgelegd. Mevrouw Blancquaert zorgde voor de “visuele ondersteuning” van 5 economie in “hun” rechtszaak.

Wat vonden de leerlingen er zelf van? Enkele reacties:
  • 'Leerrijk, boeiend, leuk, interessant, goed begeleid, de kans om “alles” van dichtbij te beleven.'
  • 'Je weet dat die misdrijven gebeuren, maar als je het hoort en de de dader zit vlak voor u, is het toch wel anders.'
  • 'Ik heb veel bijgeleerd over het juridisch systeem en het is ook veel duidelijker.”
  • 'Iets wat je normaal op TV ziet of in de krant leest hebben we nu ook in het echt meegemaakt.'
  • 'Vooral in de namiddag was het leuk toen we zelf een rechtszaak mochten spelen.'
  • 'Heel leerrijk. Zo zie je hoe rechters, advocaten en parket met elkaar omgaan, hoe alles in een bepaalde volgorde verloopt.'

Oudleerlingenavond KAM baadt in gezellige drukte

De Geubelsen van deze planeet mogen beweren wat ze willen, de mediatheek stroomde vrijdagavond toch maar mooi vol met jonge en iets minder jonge afgestudeerden die graag nog eens een babbel kwamen doen met hun vroegere leerkrachten en medeleerlingen van het Koninklijk Atheneum. 

Het werd een gezellige avond. In een relaxte sfeer, met pint of frisdrank in de hand, werd bijgepraat over studies, stages, sollicitaties en droomjobs. Voor de leerkrachten om te zien hoe het met hun pupillen is vergaan, voor de leerlingen om hun mooiste herinneringen aan hun middelbare school boven te halen.

woensdag 13 november 2013

De doos

Een tijdje geleden ontving meneer Perdu van een educatieve uitgeverij dit fijne berichtje in zijn mailbox: 

"Proficiat! Jij hebt een welverdiend koekenpakket gewonnen waarvan je samen met je collega's kunt genieten bij een lekker tasje koffie. Het koekenpakket mag je ten laatste 30 november in jouw school verwachten."




De doos, die deel uitmaakt van een actie ter gelegenheid van de Lerarendag op 5 oktober, is vandaag toegekomen. Reken maar dat het smaakte!

zondag 10 november 2013

Ars Amatoria, de kunst van het beminnen


"Ovidius oud? Vergeet het!" Dat dacht ik toen ik op de boekenbeurs langs het boek 'Eerste hulp bij dating' liep. Het is geschreven door Annelien Coorevits en Wim De Valck, maar tweeduizend jaar geleden was Publius Ovidius Naso hen al voor. Zijn handboek voor de liefde heette de 'Ars Amatoria', de kunst van het beminnen. Onze Latijnse klassen gingen naar de toneelvoorstelling. 


"Op vrijdag 8 november trokken we met de tweede en derde graad Latijn naar Antwerpen. Daar bevindt zich het Theater aan de Stroom waar we de voorstelling ‘Ars Amatoria’ van de beroemde dichter Ovidius bijwoonden. Het is een handboek in de verleidingskunst dat luchtig en humoristisch werd gebracht. 


Ik vond het een leuke voorstelling omdat het goed geacteerd was en ik hier en daar ook wel wat heb opgestoken. Bovendien was de speelduur perfect voor mij. 


Wat me opviel was de intonatie en lichaamstaal van Ron Cornet. Ondanks dat er enorm veel tijd, werk en toewijding in het voorbereiden van zo een stuk kruipt, kwam het zeer natuurlijk over. Alles dat hij zei en deed paste bij het moment. 


Ook de gitarist heeft volgens mij zijn taak met succes volbracht. Ik vond hem grappig door de manier waarop hij inging op bepaalde uitspraken van Ovidius. 

Ik heb erg genoten van deze voormiddag en zou het zeker nog eens willen doen!"

Caroline De Foer uit 6 Latijn-moderne talen



Ook Dalia was onder de indruk:


"Ovidius heeft de liefde op een eerder nuchtere manier benaderd en een stuk geschreven dat qua vorm te vergelijken is met een kookboek. Het is bewonderenswaardig dat deze auteur de moed heeft kunnen opbrengen om een dergelijk delicaat thema te beschrijven. Liefde is iets dat altijd actueel blijft en de een heeft al wat meer raad nodig dan de ander. Daarom is Ovidius’ opus zo bijzonder en tijdloos. Hij meldt enkele belangrijke wijsheden, zoals bijvoorbeeld dat men respect voor zichzelf en voor anderen in de liefde moet hebben.

Dat maakt het natuurlijk niet makkelijk voor de acteur en de muzikant, maar zij hebben dit op een zeer professionele wijze opgelost. Ron Cornet heeft een prachtige en overtuigende interpretatie van Ovidius gebracht, die uitstekend ondersteund werd door de muzikale omkadering van Jan Moonen. Decor en kledij zijn bewust eenvoudig gehouden en een iets mysterieuzere en warmere belichting heeft voor de juiste sfeer gezorgd. 


Het deel dat mij het meest heeft aangesproken, was toen gezichtsverzorging en maquillage bij de vrouw behandeld werd, omdat dit toch wel een thema is waarmee elke vrouw zeker dagelijks geconfronteerd wordt. Wat mij minder beviel was het deel waarin Ron Cornet een condoom te boven haalde. Dat paste volgens mij niet bij de rest van het stuk.

Naar mijn mening moet een boek of toneelstuk eindigen met een besluit of een ontknoping. Dit stuk eindigde weliswaar met uitsluitend een aanbeveling voor vrouwen, maar volgens mij niet de meest relevante. Ik vond het een geslaagde educatieve voorstelling die ik aan vrienden van minimum 16 jaar zou aanraden."

woensdag 6 november 2013

Voorstelling studentenbedrijf: Discovery Travel

Leerlingen in een zesdejaar economie of toerisme zetten hun kennis in de praktijk om aan de hand van een eigen studentenbedrijf. 'Discovery Travel' is dit jaar het eerste dat zich voorstelt:



"Wij, leerlingen uit het zesde jaar toerisme, hebben onlangs het Studentenbedrijf Discovery Travel opgericht. Ons doel is om leerrijke, sfeervolle en vooral interessante uitstappen voor het vijfde en zesde jaar toerisme te organiseren. Op deze manier hopen wij ook wat ervaring te verwerven in de toeristische sector.

Onze eerste uitstap zal plaatsvinden op 14 januari 2014 in Antwerpen, waar de leerlingen van het vijfde jaar toerisme, samen met enkele begeleidende leerkrachten, het OCMW en de vernieuwde jeugdherberg zullen bezoeken. Het thema van deze uitstap is sociaal toerisme.

Voor de tweede uitstap trekken 590 en 690 samen naar Beringen, waar we de lokale Limburgse toeristische trekpleisters zullen bezoeken.
We hopen dat deze uitstappen jullie in de smaak zullen vallen!


Met ondernemende groet
Annelies, Vincent, Karolien, Bert, Akim"

zaterdag 2 november 2013

Op de catwalk: verkleed als Galliƫrs en Romeinen


Op maandag 21 oktober gingen de eerstejaars Latijn op uitstap naar Velzeke. In de voormiddag kregen we een rondleiding in het museum, en in de namiddag mochten we ons verkleden als Galliƫrs en Romeinen!


Onze Gallische mannen dragen een tunica met daaronder een wollen broek, braccae. Een tunica is het basiskledingstuk bij zowel mannen als vrouwen. Het is een eenvoudig rechthoekig kledingstuk met drie gaten in voor de armen en het hoofd. Om hun middel dragen ze een koord dat als riem moet dienen. Zoals je ziet hielden Galliƫrs van ruitjes!

De GalliĆ«rs kenden drie materialen om hun kleren uit te maken: leer, linnen en wol. Omdat wol erg kan prikken en kan gaan schuren tegen je huid, droegen ze een linnen sjaal onder hun wollen tunica. Aan hun voeten hebben ze sokken die ze vastbinden met touwtjes, zodat ze niet afzakken. De leren schoenen – of eerder sandalen - die ze dragen heten soleae.

Als het koud is slaan ze hun cuculus om, een korte mantel met kap. Rahim draagt een mooie leren cuculus, Robbe een wollen exemplaar met twee metalen versieringen en Florus een met touwtjes om hem toe te binden. De cuculi van Emiel en Antari zijn helemaal dicht, net als een poncho. Helemaal links draagt Sam een mantel die erg handig is bij het paardrijden en die wordt toegespeld met een fibula, speld, op de rechterschouder.

Wordt het echt heel koud, dan is het tijd voor de warme Gallische cape die Ene (in het midden) om heeft, gemaakt uit twee lagen stof, elk in een andere kleur. Zo kan je hem langs twee kanten dragen en er altijd modieus uit blijven zien!


De Gallische vrouwen dragen net als de mannen een tunica en een touw als riem. Bij de vrouwen is de tunica eerder gemaakt uit linnen dan uit wol. Ze dragen er dan een warme wollen stola over. Ze zorgen dat de randjes van de tunica zichtbaar blijven, zodat je kan zien hoe mooi die erbij past. Ze droegen hun kleren graag een maatje te groot, want hoe meer stof je je kan veroorloven, hoe rijker je bent! Dat lieten ze graag zien.


Een zwangere vrouw, hier uitgebeeld door Aike, liet een stukje stof over haar buik vallen, het zogenaamde “schootje”.


Als versiering en ook als ondersteuning voor de borst knoopten ze een sjaal, fascia, op verschillende manieren om hun bovenlichaam. Kijk maar hoe modieus Fien erbij loopt!


Het meest handige kledingstuk is de peplos. Het is een soort koker die je op verschillende manieren kan dragen. Katoo heeft er een draagmantel van gemaakt waar ze haar boodschappen in kan meenemen. Rosie heeft de peplos om als een echte mantel, vastgemaakt op beide schouders met een speld, de fibula. Lenthe draagt de peplos dubbel om haar middel, als rok.


Tot slot kan een Gallische vrouw, als het echt koud is, ook haar palla – een soort sjaal – om zich heen draperen, zoals Fien hier rechts op de foto.


Tijdens de Romeinse overheersing evolueerde ook de kledij. Kijk maar naar Ella, zij heeft een sierlijk “chanel-jurkje” aan met opengewerkte mouwen. Romeinse elegantie wordt gecombineerd met het Gallische ruitjesmotief.


De Romeinse dames die je hier ziet zijn rijk en dragen weelderige kledij. De Romeinen brachten katoen en zijde naar onze gebieden. Dat kenden de Galliƫrs nog niet.

Onze Romeinse dames dragen ook de tunica als basiskledij, met daarover een stola.


Liz draagt een mooie zijden sjaal over haar tunica. Dat ze erg rijk is, kan je zien aan de kleur: gele stof werd gekleurd met saffraan, een erg duur kruid. Ze droegen het dan ook als huwelijkskledij. Gefeliciteerd, Liz!

LĆŗa ziet er minder gelukkig uit. Zij is helemaal in het paars gehuld, wat wil zeggen dat ze in de rouw is. Ze is namelijk net weduwe geworden. Na verloop van tijd zal ze wel gelukkiger worden, want de tweede keer trouwen doe je met een man die je zelf kiest, terwijl je eerste man gekozen wordt door je vader.


Marie is met haar mooie rode tunica, gele stola en witte zijden sjaal dus helemaal klaar voor haar tweede huwelijk! Mevrouw Hulsmans draagt haar sjaal over het hoofd om naar de tempel te gaan.


Deze Romeinse mannen zijn rijk en machtig. Ze dragen een tunica als basiskledingstuk en daarover een toga. In tegenstelling tot de Galliƫrs dragen Romeinen geen broeken, dat vinden ze erg lelijk.

Thomas is duidelijk een senator, dat zie je aan de purperen zoom van de toga. Purper was net als geel een dure kleur door de grondstof die men ervoor nodig had, namelijk purperslakken. Rob, Mats en Ruben dragen eveneens dure kleuren. Ruben speelt hier de zoon van Mats. Rijkeluisjongetjes onder de 16 jaar mochten immers dezelfde kleur dragen als hun vader: “Kijk eens, ik kom van een rijke familie!”
Gus kijkt fier, want hij is Keizer AuGUStus. Die droeg graag de Gallische cape, maar dan in het wit.

Hier zie je de mannen en de vrouwen nog eens samen:

stoere Gallische mannen en vrouwen

 rijke Romeinse mannen en vrouwen

Latijnse klassen bezoeken Tongeren


Terwijl de eerstejaars in Velzeke de antieke catwalk op liepen, trokken de Latinisten van het tweede tot en met het zesde middelbaar op uitstap naar het Gallo-Romeins museum in Tongeren. Een verslag.

"Om 8.10 u vertrokken we met de bus richting Limburg om dan rond tien uur in Tongeren aan te komen. Toen we onze jassen en rugzakken in de vestiaire hadden gezet, kreeg ieder jaar een aparte gids. 
Niet iedereen volgde natuurlijk dezelfde rondleiding. Bij de hogere jaren ging het over de Etrusken en bij het tweede over de pre-Romeinse tijd, maar wij derdes focusten ons op de Gallo-Romeinse tijd. 

Onze begeleider was meneer Aerts. We begonnen met een kleine inleiding over de Romeinen en de situering van GalliĆ« in Europa. Ook werd ons informatie gegeven over het museum zelf. Vervolgens gingen we met de lift naar een zaal op een hogere verdieping.  Daar praatten we over de verschillende stammen in GalliĆ«, leerden we dat BelgiĆ« ook een deel van GalliĆ« was, dat de Eburonen leefden in het gebied dat nu BelgiĆ« is en uiteraard ook over de befaamde leider der Eburonen, Ambiorix.

Er stonden ook een Romeinse en Gallische (wilde) soldaat in volle uitrusting. Die hebben we dan uitbundig besproken. Het Gallo-Romeinse tijdperk is natuurlijk begonnen met de verovering van GalliĆ« door Caesar, dus hadden we het uiteraard over Caesars bekendste werk, ‘De Bello Gallico’. Uit deze teksten is het grootste deel van onze informatie over de GalliĆ«rs (Kelten) gekomen. Onze gids had het ook veel over de subjectiviteit van Caesars werken en dat de Romeinen de GalliĆ«rs als wildemannen beschouwden. Zij, de Romeinen, brachten de zogenaamde beschaving naar GalliĆ«. 

Verder hebben we het gehad over de Romeinse vesting in Tongeren, over Romeinse gebouwen, het dagelijks leven bij de Gallo-Romeinen, de sieraden, badhuizen en de goden, maar het centrale thema was toch wel hoe de Gallische en de Romeinse culturen elkaar beĆÆnvloedden. 
Dan was het middagpauze. We mochten vrij in de stad rondlopen tijdens de middagpauze. Om 14.40 u gingen we weer de bus op. Ik vond het zelf een leerrijke ervaring en de gids betrok ons heel hard bij de rondleiding."


Verslag: Samuel Cooremans

gummibeertjes mishandelen tijdens wetenschappelijk werk


Op de laatste schooldag voor de herfstvakantie mocht klas 445 gummibeertjes ‘mishandelen’ tijdens de les wetenschappelijk werk biologie. Ze moesten uittesten of de beertjes oplosten in verse vruchtensappen (ananas, kiwi, appel) of in fruitsap (ananas, kiwi).



De experimenten werden opgestart op donderdag 24 oktober om 13u en om 21 u; de waarnemingen gebeurden vrijdag 25 oktober om 8u10.




Een gummibeertje bestaat hoofdzakelijk uit gelatine, dat gemaakt wordt uit eiwitten (collageen). Bepaalde verse vruchtensappen kunnen helpen om voedingsstoffen af te breken, omdat ze enzymen bevatten. Ook in ons spijsverteringsstelsel zijn deze enzymen aanwezig, zodat wij de gummibeertjes kunnen afbreken.



Een bedenking: maak dus nooit een dessert bestaande uit gelatine en verse ananas lang op voorhand klaar, want bij het opdienen zou het er wel eens niet meer zo smakelijk meer durven uitzien...