dinsdag 29 januari 2013

"We love the Belgian weather!"

Met z'n vieren kwamen ze de mediatheek veroveren: drie Ieren en één Londense die sinds oktober enkele maanden door België touren en dicht op elkaars huid leven, een beetje als een creatieve familie. Anne, Enda, Mollie en Shane zijn het 'Team Black' van het EITC, een theatergezelschap dat zijn toneelstukken op school komt spelen.


In de voormiddag kwamen ze voor het vierde jaar met het stuk 'Panic in Trinity College'. Het decor werd opgezet, stoelen werden in rijen geplaatst. Zes leerlingen speelden hun rolletje mee en kwamen opwarmen en repeteren. Ze waren niet allemaal even tekstvast, maar het talent spatte er bij sommigen al van af! 


Met een luid belsignaal trapte het viertal af, om pas anderhalf uur later zachtjes neer te zetten. Onze vierdes waren stevig onder de indruk van de interactie en het enthousiasme. 


Er was nog wat tijd voor een vragenronde. We kwamen te weten dat de acteurs begin de twintig zijn en met deze ongeveer honderdste opvoering nog niet aan de helft van hun tournee waren! Gelukkig, zo vertelden ze, was elke nieuwe voorstelling weer een unieke belevenis.

Iemand vroeg wat ze van het Belgische weer vonden. Buiten regende het al de hele dag. Tot ieders verbazing waren de acteurs eensgezind lovend: veel beter dan in Ierland, waar het 'elke dag' regent!


In de namiddag was het de beurt aan de tweedejaars. De 'junior show' heette 'The Four Wishes' en ook daar mochten enkele leerlingen het podium op. Moedig, na amper anderhalf jaar les in een vreemde taal! 

Na afloop werd er -terecht- uitgebreid geapplaudisseerd. We kijken nu al uit naar de doortocht van het gezelschap volgend jaar!



P.S. Hou de weblog van het EITC in de gaten. Binnenkort verschijnt er een verslagje van hoe ze zelf hun optreden in het Atheneum van Mortsel hebben ervaren, met de nodige foto's.

Een verrassing voor de Middenschool

Latijn, wiskunde of aardrijkskunde studeren: het is dagelijkse kost bij onze leerlingen, maar nu moesten ook de leerkrachten van de Middenschool deze vakken onder de knie krijgen. Op vrijdag 25 januari wisselden ze immers van vak: meneer Van Uffelen gaf voor één dag Latijn, mevrouw De Leenheer nam de Engelse les voor haar rekening,... 

Het was even wennen, maar eenmaal ze van hun verbazing bekomen waren, vonden de leerlingen van de Middenschool het een fijne variatie op het gewone programma.

zondag 27 januari 2013

31ste Muziekavond van het KA Mortsel

Ook dit jaar brengen leerlingen en leerkrachten een spannende mix van modern en klassiek, zang en dans. Er niét bij zijn is geen optie, dus bestel tijdig uw tickets!



vrijdag 25 januari 2013

De laatste honderd

Ze tellen af, de laatstejaars. Nog (ongeveer) honderd lesdagen en ze kunnen de deuren van het middelbaar achter zich sluiten. Vandaag werd dat gevierd. Leerlingen van de lagere jaren mochten mee feesten en kregen een lieflijk hartje of een kleurige streep op de wang.









Tijdens het eerste lesuur genoten alle zesdes van een ontbijtje in de refter. Niet iedereen was al (of nog) even wakker, maar smaken deed het zeker. 



Na de speeltijd werden vier en vijf in de studiezaal verwacht voor een show vol filmpjes, opdrachten en awards. Vooral de ninja's en de heerlijke zoektocht naar 'free hugs' zullen nog lang bijblijven...






donderdag 24 januari 2013

Kleurrijke donderdag

Eén dag voor de eigenlijke 100-dagenviering mogen de zesdejaars verkleed naar school komen. Met de restanten van sneeuw en ijs gaf het een kleurrijk zicht op de speelplaats, al zagen 'Roodkapje' en 'Karen van K3' er bepaald verkleumd uit...












zondag 20 januari 2013

Dalia Janicki is culinaire Junior Journalist

Dat Dalia Janicki kan schrijven is een publiek geheim. Ook dit jaar wist ze haar favorietenrol waar te maken tijdens de Mortselse voorronde van de Junior Journalistwedstrijd. Dalia liet alle concurrentie ver achter in de derde reeks (tweede graad secundair onderwijs). 

In de eerste reeks eindigde Louise Binnenweg van lagere school De Bolster knap tweede.

We zullen duimen voor beide dames tijdens de nationale finale in april!

dinsdag 15 januari 2013

Onder de indruk van Breendonk

Elk jaar bezoeken de zesdejaars het concentratiekamp van Breendonk. Het werd gebouwd als verdedigingsfort kort voor de Eerste Wereldoorlog, maar de Duitse bezetter gebruikte het tijdens de Tweede Wereldoorlog als kamp om joden, 'witten' en communisten (tijdelijk) onder te brengen. 



Van de 4000 mensen die er verbleven hebben, heeft maar de helft het overleefd. De hoofdoorzaak: de mensonterende wreedheden van de bewakers die geen andere bedoeling hadden dan de fysieke en mentale destructie van hun gevangenen.





Het doorleefde verhaal van de gidsen liet een diepe indruk na op de leerlingen.


Ward Demyttenaere vertelt: "Op donderdag 10 januari bezocht het zesde jaar het fort van Breendonk. Onder begeleiding van een gids kregen verschillende groepen een rondleiding door de koude gangen van het fort, waar zich nog niet zo lang geleden zeer wrede taferelen afspeelden. Door de uitleg van de gids kwamen we meer te weten over het fort van toen het gebouwd werd tot het einde van WOII, maar het museum zelf is een herdenking voor de mensen die ten tijde van het Naziregime hier opgesloten zaten.


In en rond het gebouw bezochten we de meest opvallende kamers, zoals de slaapzalen, de isoleercellen en de folterkamer. Op een niet al te deprimerende manier vertelde de gids ons wat er allemaal gebeurd is en waarom. Door de koude besefte je ook hoe erg de mensen geleden hadden, alleen al door het weer. Wij, met onze hedendaagse kledij, stonden in de gangen te rillen van de kou, terwijl vroeger de temperaturen veel lager gingen en de gevangen slechts een oud en versleten legeruniform hadden en rondliepen op klompen. Daarbij kwamen dan nog eens de vele pesterijen en folteringen van de bewakers. 


Voor de meesten van de groep was het de eerste keer dat ze zo'n uitstap deden en dan sta je toch wel even stil bij wat mensen elkaar kunnen aandoen, want hier spreken we niet over een gevecht, hier spreken we over een poging tot uitroeiing. 


WOII en de jodenvervolging zijn gebeurtenissen die nooit vergeten mogen worden en nooit opnieuw mogen plaatsvinden!"










zaterdag 12 januari 2013

Reporters van de Democratie in Brussel


Op dinsdag 8 januari trokken we met de twee klassen van humane wetenschappen naar Brussel. Deze uitstap kaderde in het project 'Reporters van de Democratie'. Om kwart voor negen zouden we met de trein vertrekken vanuit station Oude God, maar de NMBS maakte zijn reputatie meteen helemaal waar en er was al meteen een half uur vertraging.

Toen we aankwamen in Brussel-Centraal leidde meneer Joppen ons zonder problemen naar het Belvuemuseum naast het Koninklijk Paleis. Met de groep waar ik in zat moesten we nog een honderdtal meter wandelen naar en vlakbijgelegen gebouw van het Brussel Parlement, ditmaal onder leiding van Wim, een vrolijke man met een nogal groot hoofd en opvallende kin. We leerden hoe er in het parlement geregeerd wordt en we bereidden ons interview met Kristof Calvo, een vijfentwintigjarige volksvertegenwoordiger voor Groen, voor.

Dan was het middagpauze, tien minuten ingekort omdat enkele meisjes zichzelf op het toilet hadden opgesloten. Het gebouw is namelijk beveiligd met deuren die alleen met een badge kunnen worden geopend.

Toen iedereen weer vrij was kregen we van meneer Joppen de toelating om nog een vijftigtal minuutjes rond te struinen in en rond het Warandepark. Toen iedereen zijn lunch had opgegeten, verzamelden we weer bij meneer Joppen en Wim en begaven we ons richting het Parlement. Na een uitvoerige veiligheidscontrole geraakten we in het peristilium.

Daar mochten we al enkele commentaren opnemen die later samen met het interview met Kristof Calvo gemonteerd zouden worden. Toen meneer Calvo aankwam, bleek dat hij maar een halfuur de tijd had om op onze vragen te antwoorden. Dus haastten we ons naar de Kamer van Volksvertegenwoordigers. In groepen van ongeveer zes leerlingen mochten we een kort interview afnemen. Het parlementslid was zeer vriendelijk en bleek een aangename mens om te interviewen. 

Toen alle interviews waren afgenomen, kregen we nog een rondleiding door de rest van het Parlement. In de Senaat mochten we wat rondlopen en op stoelen van politici zitten (de vering van de stoel van Bart de Wever is echt helemaal doorgezeten). Dan nog even langs enkele comissiekamers en langs borstbeelden van vroegere eerste ministers. Ik vraag me af of ze bij dat van Elio Di Rupo een strikje zullen beitelen. Onderweg kwamen we nog Rik Torfs, Annemie Turtelboom en wat andere politici tegen. 


Toen we de (verkorte) rondleiding hadden gedaan gingen we terug naar het Centraal Station waar we de trein van zes na half vier namen. Hoezee, hij was op tijd! Rond kwart na vier kwamen we terug aan in Oude God.  Het was een lange en vermoeiende dag, maar wel een zeer interessante beleving. Weer iets bijgeleerd van de politiek in België !

Tekst: Sam Ryckx