GWP 5 - Westhoek (Wereldoorlog I) en Lille

Het is intussen alweer een hele tijd geleden, maar het blijft een mooie herinnering. Hier is een verslag over de gwp van het vijfde jaar.

Het was vroeg in de ochtend, 7 uur om precies te zijn. We waren met z’n allen op tijd klaar voor het gevecht, voor de oorlog. 

Een stille vrees niet te na gelaten stapte het 5^e jaar op de bus en vertrok richting Westhoek. De ene groep startte links, de ander rechts, maar we zouden elkaar op een vreedzame manier in het midden treffen. Ons programma was duidelijk: het verleden herbeleven en er uit leren, samen zijn in het heden en pionier worden van de toekomst. Wereldoorlog I is gestreden, honderd jaar vanaf nu, maar nog niet vergeten. Een verleden dat ons elke dag opnieuw leert hoe belangrijk verdraagzaamheid en diplomatie zijn.

We bezochten de eeuwoude strijdvelden van Westfront en Dodengang, analyseerden de aanleiding, oorzaken en strategieën in de musea ‘Flanders Fields’ en ‘Passchendaele’. 

We betoonden eer aan zij die voor onze vrije wereld gestorven zijn op de kerkhoven van Tyne Cot en Houthulst en aanschouwden in Vladslo de diep-menselijke wonden die de oorlog in zich draagt.

We waren verbouwereerd door Lange Max – destijds het grootste kanon ter wereld – en raakten gefascineerd door de Australische mijnwerkers van Hill 60.

Op het einde van de tweedaagse bliezen de klaroenen van de Last Post om ons te herinneren aan de honderdduizenden gesneuvelden die alleen, onder een deken van stille klaprozen, rust hebben gevonden in het ideaal waar ze voor vochten: de vrijheid voor ons, hun kinderen …

De oorlog was voorbij, de vrede beklonken, woensdag was het tijd voor ontspanning in avonturencentrum Blueberry Hill!

Noem het een sportdag of een competitie tussen ploegen en individuen om op een vredevolle manier eer te behalen. Muurklimmen, speleo, commandoparcours, … Samen in een team werken, elkaar aanmoedigen en de grenzen van onze eigen beperkingen verleggen.

Na de sportieve inspanningen was ook de ratio aan zet. Een strategisch steekspel met gekwiekste vragen en onverwachte antwoorden, en als afsluiter een kwis met een gevoel op een ontspannen woensdagavond.

De laatste twee dagen floreerden we in de culturele welstand van het heden en genoten we van de straten, parken en musea van Kortrijk en Lille. Exploratie en cultuurdifferentiatie gingen vrijdag hand in hand door een van de mooiste steden van Frankrijk.

Tekst: B. Popleu