Het doorleefde verhaal van de gidsen liet een diepe indruk na op de leerlingen.
Ward Demyttenaere vertelt: "Op donderdag 10 januari bezocht het zesde jaar het fort van Breendonk. Onder begeleiding van een gids kregen verschillende groepen een rondleiding door de koude gangen van het fort, waar zich nog niet zo lang geleden zeer wrede taferelen afspeelden. Door de uitleg van de gids kwamen we meer te weten over het fort van toen het gebouwd werd tot het einde van WOII, maar het museum zelf is een herdenking voor de mensen die ten tijde van het Naziregime hier opgesloten zaten.
In en rond het gebouw bezochten we de meest opvallende
kamers, zoals de slaapzalen, de isoleercellen en de folterkamer. Op
een niet al te deprimerende manier vertelde de gids ons wat er
allemaal gebeurd is en waarom. Door de koude besefte je ook hoe erg
de mensen geleden hadden, alleen al door het weer. Wij, met onze
hedendaagse kledij, stonden in de gangen te rillen van de kou,
terwijl vroeger de temperaturen veel lager gingen en de gevangen
slechts een oud en versleten legeruniform hadden en rondliepen op
klompen. Daarbij kwamen dan nog eens de vele pesterijen en
folteringen van de bewakers.
Voor de meesten van de groep was het de
eerste keer dat ze zo'n uitstap deden en dan sta je toch wel even
stil bij wat mensen elkaar kunnen aandoen, want hier spreken we niet
over een gevecht, hier spreken we over een poging tot uitroeiing.
WOII en de jodenvervolging zijn gebeurtenissen die nooit vergeten
mogen worden en nooit opnieuw mogen plaatsvinden!"
Geen opmerkingen:
Een reactie posten