Zes danseressen onder leiding van Paulien Verheyen mochten de avond op gang trekken. Het publiek enthousiaste supporters volgde meteen.
Zussen Carmen en Monica presenteerden de eerste, meer klassieke helft van het programma. We hoorden een altblokfluit, een dwarsfluit, een viool en heel wat piano, telkens beroerd door andere, geoefende vingers.
Annie en Saly veroverden heel wat harten met hun timide maar o zo meeslepende uitvoering van Taylor Swifts "Love Story". Tessa Blokland bracht zowel opera als rockmuziek.
Ook voor eigen werk was heel wat ruimte: Marie Simons bewees niet alleen dat ze kan zingen en dansen, maar speelde op de piano hààr "Interludium II". De jongens van Bricks begeleidden heel wat zangers, maar speelden ook hun eigen "Stand by me".
Het KAM-koor sloot het eerste deel af met Hallelujah van Cohen en Lady Gaga's Paparazzi.
Voor de tweede helft hadden de leerkrachten een kickstart klaar: ze dansten een wervelend "I gotta feelin'", waarmee ze moeiteloos de hele zaal wegbliezen.
Shana en Lara namen de fakkel van Carmen en Monica over en presenteerden een meer "poppy" tweede deel.
Sander Dauwen betoonde zijn helden van Muse alle eer, Sam en Tamino beklemden met een doorleefd "Can't be friends", Tessa en Mara gingen de luchtigere toer op met de "Trein" van Sabien Tiels.
En toen moesten Jesse en Stien nog komen met het ruim zes minuten durende "Stan" van Eminem!
Afsluiter van de avond was de immer energieke meneer Joppen. "I can't get no... satisfaction", zong de hele zaal mee.
Organisator en coördinator meneer Bossuyt werd terecht in de bloemetjes gezet. Hij kan ongetwijfeld wél met de nodige voldoening terugkijken op een meer dan geslaagde 29ste editie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten